Alanya’nın kırsal tarafında, güneşin altında sararmış ayçiçeği tarlalarının arasında yürüyordum. Toprak yoldaki yalnızlığım, bir süre sonra başımı kaldırdığımda karşılaştığım görüntüyle anlam kazandı. Ayçiçeklerinin arasında, başında geniş kenarlı beyaz şapkasıyla beliren bir kadın… Parmaklarıyla çiçek sapını okşarken güneşe doğru dönmüştü. Tam o an, kalbim bir ritim atladı. Karşımda duran kişi Moldovalı Escort Alanya Evelina’ydı.
Yavaşça yaklaştım. Sarı yaprakların gölgesinde, hafif bir rüzgâr saçlarını dalgalandırıyordu. “Ayçiçekleri hep güneşe döner, ama bugün ben de seni fark ettim,” dedi, sesi tarlanın sessizliğini delen bir melodiydi. Teninden yayılan lavanta ve kavun kokusu, güneşin yakıcılığıyla birleşince içimde nazik bir dalgalanma oluşturdu. İç sesim “Bu sahne sadece bir manzara değil, bir çağrı,” diye fısıldıyordu.
Evelina, elini uzatıp parmaklarımla kendi parmaklarını ovaladı. Hafifçe bastırdığı dokunuş, yalnızca tensel bir temas değil; birlikte kurulan, karşılıklı rızaya dayalı bir bağın ilk işaretiydi. Ayrıca onunla geçirdiğim her saniye, doğanın ritmiyle uyum içinde ilerliyordu. Önce gülümsedik, ardından yürüdük, nihayet o çiçeklerin arasında birbirimize ait olduğumuzu hissettik.
O birden durdu, güneşe dönük yüzünü bana çevirdi. “Sen benim güneşim değilsin ama beni sana döndüren ışıksın,” dedi hafif bir aksanla. O an, ayçiçekleri gibi ona yönelmiş olduğumu fark ettim. İçimde büyüyen bu yakınlık artık sadece fiziksel değil, ruhani bir bütünlük hâline gelmişti.
Şimdi Moldovalı Escort Alanya Evelina’nın uzattığı parmağı tut ve onunla güneşe dönen ayçiçeklerinin arasında kendi hikâyeni başlat!